Liefde en Haat

Gevoelens van liefde en gevoelens van haat zijn beide gevoelens die een mens geheel in bezit kunnen nemen en een overweldigend deel van zijn leven kunnen uitmaken. Wat maakt een mens toch veel mee in z'n leven; zeker wat de liefde betreft. Iedereen op deze site zal dat kunnen beamen. In Wikipedia wordt de liefde omschreven als diepe acceptatie van en genegenheid voor, welgezindheid tot of toewijding voor een ander. Houd ik van iemand, dan gaan mijn ogen en gedachten alleen nog uit naar de geliefde en lijkt het alsof hij de enige man is die op deze aarde rondloopt. Wat natuurlijk niet het geval is, maar bij mij doet niemand anders er meer toe behalve de geliefde die daar is. De liefde van mijn leven enndash; is ook zo'n mooie uitdrukking voor de enige ware die ik dan denk gevonden te hebben. Maar wat gebeurt er als de liefde gefrustreerd raakt? Een resultaat zal in ieder geval zijn enndash; wat ik uit ervaring weet enndash; dat dan bij mij een vreselijk tranendal losbarst, dat veel en veel te lang kan aanhouden. Verder zal een soort rouwproces beginnen, waarbij de emoties van verlangen met de behoefte aan fysiek contact en gehechtheid, binnen in mij met elkaar vechten of ze zullen blijven of verdwijnen. Het enige dat op dat moment duidelijk is, is dat de liefde voorbij is en dat ik als mens verder moet met mijn leven, ook al is dat dan een leven alleen en zonder die ander. Een beklemmend gevoel van verraad kan dan bij mij komen boven drijven, gecombineerd soms met gevoelens van woede en wellicht zelfs van haat. Hoewel enndash; gevoelens van haat voor een ex-geliefde ken ik (bijna) niet. Bijna, omdat er in mijn leven 1 situatie is geweest waarbij de haat blijft bestaan, ook al is die haat al vele jaren geleden gecombineerd met volledige onverschilligheid juist voor die man. Maar als ik zou uitleggen waarom en waardoor, zal iedereen mijn gevoelens begrijpen. Het is slechts 1 geval van haat ooit geweest en verder heb ik nooit haat gevoeld, bij of voor niemand. Boosheid ken ik wel, maar dan gelukkig een boosheid die ooit eindigt. En een boosheid die nooit zover gaat dat ik de ander iets wens aan te doen of zoek te benadelen. Want liefde en haat/boosheid zijn eigenlijk twee uitingen van dezelfde gevoelens van genegenheid voor de ander, Als geen ander besef ik dat enndash; zouden de gevoelens van de liefde veranderen in gevoelens van haat - dan meteen het beseft dient te worden, dat de warme gevoelens voor de geliefde er nog steeds zijn. Want liefde en haat liggen in elkaars verlengde en zijn zeker niet elkaars tegenpool. Het tegengestelde van liefde is onverschilligheid. Ook onverschilligheid heb ik een paar keer mogen meemaken; telkens wel tot mijn eigen verwondering. Onverschilligheid geeft heel wat eerder de mogelijkheid om verder te gaan en om weer te gaan zoeken naar een nieuwe liefde. Bij zeurende gevoelens van woede en haat blijft de band met de geliefde naadloos intact; hoeveel jaren die gevoelens ook mogen aanhouden. Verder gaan met je leven lukt pas als zowel de woede als de haat voor de geliefde zijn afgevlakt en langzaam gaan verdwijnen. Of enndash; wat natuurlijk ook kan enndash; langzaam overgaan in onverschilligheid, of wellicht weer in de liefde waarmee je bleek zoveel moeite te hebben om daar afscheid van te nemen.